BLOGDAN ÇOOOOOK ÇOOOK UZAK KALDIĞIMDA NELER GELMİŞTİ BAŞIMA.....

Mayıs 2015 den itibaren sürekli oğlumla işe geldik. Çalışmak oldukça zor oldu fakat zora girmeyince kolay çözüm üretmek olmuyor. Hem çalışıp hem iş yerinde çocuk bakmayı ve işleri düzenlemeyide öğrendim fakat oldukça sıkıntılı süreç atlattıktan sonra :) Annelik emek ister kolay değil.....

Benim için çok zor oluyordu fakat oğlum çok mutluydu. Onun mutluluğuna değerdi gerçektende.



* Masam sürekli böyleydi :D . Duruma müşterilerim bile alışmış  ve artık hoşgörüyorlardı.

Bu durum 4 Kasım akşamına kadar böyle gidiyordu... İşten çıktık , otobüs beklerken oğlumu tutayım yola kaçmasın diye yanına gidiyordum ki kaldırmdan düştüm ve hıırt diye bir ses ben ciyak ciyak yerde ağlıyorum acıdan. Kadının biri sağolsun yardımcı oldu ambulans çağrıldı, Bu arada yavrum korkmuş geliyor beni öpüyor "anne benim yüzümden mi" deye soruyor, kıyamam kuzuma "hayır oğlum taşa takıldım ,senin yüzünden değil" dedim,öptüm çocuk biraz rahatladı fakat çok korktu kuzucuğum.Ailemi aradık geldi çocuğu aldı vs. vs.  Sonunda hastaneye ulaştık. Film çekildi dokdoru bekliyoruz. Ben sadece bandajla çıkacağım hayaliyle beklerken doktor geldi. Filme bır baktı çabraz bağ dokusunda zedelenme direk alçı demez mi ben şok içinde ne alçısı burktum sadece diyorum. Doktorla tartışma olmaz o ayak alçıya alınacak arkadaş :)), 2 hafta böyle kaldım. Sağolsun annem-kardeşim-babam çok iyi ilgilendi.Allah razı olsun onlardan. 2 hafta sonra alçı çıktı fakat ben 2 hafta daha zorlukla bastım. 1 ay işden uzak zorunlu izin oldu :) . Sıkıntım hafifden devam ediyor fakat eskisinden iyi :) İşe gelip gidebiliyorum.





* Kızkardeşten çiçeklerim. Papatyaları çok severim bilir. :)

Artık soğuklar başladığı için bahara kadar oğlum anneannede kalacak.....
Allah ailelerimizden razı olsun onlara sağlık versin.
Sevgiler,

NOT: Birikmiş bir yığın hikayerm var. Bundan sonra aktifim inşallah.

kirmizipapuc.blogspot.com.tr